ما هم از تصمیم جواد نکونام در فصل گذشته و تنها گذاشتن تیم و امیر قلعه نویی همانند اکثر هواداران استقلال ناراحت و دلخوریم!لذا این قضیه اصلا باعث نمیشود که نظرمون در مورد جواد نکونام تغییر پیدا کند!
اما معتقدیم؛اینکه جواد نکونام همچنان اصرار به بستن بازوبند آبی دارد و اکثر لنگی ها از جمله علی کریمی،مرتضی فنونی زاده و...همراه با خیل عظیمی از هواداران قرمزی از این کار نکونام ناراحت می باشند و به قولی جلز ولزشون درآمده و بوی سوختن ... فضای فوتبال ایران را گرفته ،چرا باید ما استقلالیها از این کار نکونام ناراحت باشیم.
نکونام بنا بر علایق شخصی خود و صد البته استقلالی بودنش دوست دارد بازوبند آبی بر روی بازوی خود ببندد!
لذا این تصمیم را حتی اگر علی دایی،مهدی مهدوی کیا،یحیی گل محمدی و حتی وحید هاشمیان که پیشکسوتان فعلی قرمزها هستند در دوران بازی خود در تیم ملی می گرفتند و با بازوبند آبی در میادین حاضر میشدند،باید باعث خوشحالی ما میشد نه اینکه بخواهیم بستن بازوبند بازیکنی مثل نکونام که سابقه بازی در استقلال را داشته مایه ننگ و یا احیانا سرافکندگی خود بدانیم.
دعواهای داخلی و درون خانوادگی ما باید بین خودمان حل بشود و به بیرون از خانواده استقلال کشیده نشود.
بنابراین ما اعتقاد داریم حتی جرو بحث های اساسی این روزهای هواداران استقلال که در حال توسعه و گسترش پیدا کردن می باشد و هر لحظه بر ریشه اختلافات و ایجاد چند دستگی اضافه می شود،نیز نباید از  درون خانواده آبیمان به بیرون کشانده شود تا با اضافه شدن دشمنان و غرض ورزان استقلال هیچ راه بازگشتی برای طرفین باقی نماند و در نهایت کار به جای کشیده شود که داشتن یک خانواده آبی یکدست و متحد برای همه ما تبدیل به یک آرزو شود!